Iemand die zelf geen verantwoorde beslissingen kan nemen, komt vaak onder bewind, curatele of mentorschap. Hij krijgt dan een wettelijk vertegenwoordiger die bepaalde beslissingen voor hem neemt.
Het kan nodig zijn om de vertegenwoordiging wettelijk af te dwingen. Bijvoorbeeld als iemand onverantwoord geld uit blijft geven of als hij zelfstandig wil blijven wonen terwijl dat echt niet kan. De kantonrechter kan dan een vertegenwoordiger aanstellen, die bepaalde beslissingen voor de cliënt zal nemen.
Een mentor neemt beslissingen op het persoonlijke vlak
Een mentor neemt beslissingen op het persoonlijke vlak: over verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding. Hij kan inzage krijgen in het medisch dossier van de cliënt. De mentor gaat niet over geldzaken.
Een bewindvoerder beheert bepaalde goederen en/of geld
Een bewindvoerder beheert bepaalde goederen en/of het geld van de cliënt. Daarmee wordt voorkomen dat de cliënt bijvoorbeeld zijn huis verkoopt of grote aankopen doet die hij niet kan betalen. Mocht hij dat toch doen, dan is de verkoop/koop niet rechtsgeldig en wordt dus teruggedraaid. Een bewindvoerder neemt geen beslissingen over de gezondheid en mag het medisch dossier van de cliënt niet inzien.
Een curator behartigt de financiële én persoonlijke belangen
Een curator behartigt de financiële én persoonlijke belangen van de cliënt. Hij is dus eigenlijk zowel mentor als bewindvoerder. Het is de meest vergaande vorm van vertegenwoordiging, waarbij de cliënt bijna geen eigen beslissingen meer mag nemen. Volgens de wet is hij dan handelingsonbekwaam.